14 februari 2019

Begroting 2019 en meerjarenraming 2020-2022

 

Op 27 november 2018 heeft het Algemeen Bestuur (AB)  onder andere de begroting 2019 vastgesteld en de meerjarenbegroting 2020-2022 vastgesteld als richtinggevend kader. Bij de begroting 2019 had de SGP, en ook enkele andere fracties, grote moeite met de voorgestelde tariefstijgingen. Een groot deel, of soms zelfs nog meer, van de verlaging van de tarieven in 2018 wordt daarmee al weer ongedaan gemaakt. Uiteindelijk heeft echter alleen de SGP daar tegengestemd.
Verder hebben wij met nog een paar partijen onze grote zorg naar voren gebracht over de grote toename van het aantal personeelsleden. Een motie van de facties VVD en Bedrijven om meer inzicht te krijgen in de personeelsformatie, is met grote meerderheid van stemmen (ook die van de SGP) aangenomen.

Volgens de inleiding ligt ons waterschap goed op koers (pag. 5) en “Ons zorgen maken is niet nodig” (pag. 6).
Wanneer je zoiets leest of hoort, is mij altijd geleerd dat je moet oppassen. Natuurlijk mogen we oog hebben voor de vele dingen die goed gaan. Echter, we moeten oppassen om de scherpte niet te verliezen wanneer wij schrijven zoals nu is gedaan.

De ontwikkeling van de tarieven zoals ons die is voorgelegd, is in elk geval niet zoals wij die hadden willen zien. In juni jl. bij de behandeling van de begrotingsbrief 2019-2022 hebben wij aangegeven dat aanpassing tarieven met het inflatiepercentage (1,5%) de opdracht aan het Dagelijks Bestuur (DB) moet zijn. Omdat dit percentage toch wat stijgt, is 2% voor ons als maximum nog acceptabel.

Gelet op de ontwikkelingen van de tarieven wordt het echt tijd om de ambities naar beneden bij te stellen. Het is natuurlijk heel eenvoudig voor een overheidsinstantie om de tarieven te verhogen. Daar heb ik, niet alleen hier, maar ook in mijn raadsperiode altijd grote moeite mee gehad.
Bij de taken die we doen, zullen we ons vooral op de kerntaken moeten richten. Dan hebben we kennelijk al moeite genoeg om de tariefontwikkeling beheersbaar te houden.

De personeelsbezetting stijgt explosief. Dan kan ons wel voorgehouden worden dat een deel al is besloten, dat klopt. Maar juist met de begroting krijg je het totaalplaatje voorgeschoteld. Van 508 naar 536,9 fte geeft een veel te grote druk op de begroting. Grote organisaties konden toch efficiënter werken, is ons bij de fusie voorgehouden? Inderdaad zijn er de afgelopen jaren inkrimpingen geweest. Maar nu al niet meer? Het gaat ons te snel weer echt de verkeerde kant op.

CAO lonen stijgen, in overheidsland volgens mij echter veel sterker dan in het bedrijfsleven. Dan moet de opdracht zijn om te proberen die totale stijging zoveel mogelijk op te vangen door krimp in de formatie. Zo probeert ook het bedrijfsleven te werken. Die moeten ervoor waken dat de klant niet naar de concurrent gaat. Het waterschap is monopolist, maar hoort wel scherp te blijven.

De problematiek in Echten wordt ook aangevoerd als oorzaak van de lastenstijging. Helaas heb ik de afgelopen dagen regelmatig gehoord dat de belastingplichtige weer mag opdraaien voor een falend waterschap. Dit beeld moet met alle macht voorkomen worden. Wanneer er fouten gemaakt zijn met de uitvoering, dan moet de opdrachtnemer er voor aangesproken worden. Communiceer daar ook over wanneer dat mogelijk is. En wanneer het onverhoopt niet mogelijk is een forse claim neer te leggen bij, en vergoed te krijgen van derden, dan is zoiets als dit nu toch bedoelt om op te vangen met een algemene reserve? Het is onjuist om de gevolgen daarvan dan direct neer te leggen bij onze belastingplichtigen. Dat is ons net wat al te gemakkelijk.

Zoals wij gezegd hebben, de tariefontwikkeling is niet goed. We gaan echter niet over de jaren na 2019. Dan zijn er eerst verkiezingen en zal er een nieuw coalitieakkoord opgesteld worden.

Wij weten dat het lastig is, maar toch noemen wij het een keer. Wij hebben er altijd moeite mee dat we, zelfs binnen de categorieën huishoudingen, zo ver uiteenlopende stijgingen in de tarieven aanbrengen. Dat vinden wij onrechtvaardig. 

Hoe we er de vorm aan moeten geven, weten wij zo ook niet. Voor ons zou er een voorstel moeten komen met 2% stijging van alle tarieven in watersysteem.

Wij hebben ook al aangehaald dat Echten van grote invloed is op het zuiveringsbeheer. Toch hebben we er moeite mee dat af te wentelen op de belastingplichtigen. Nu had zuiveringsbeheer nooit veel reserves. Daarom willen wij voor 2019 de forse stijging een keer accepteren. In de loop van 2019 hopen we dan dat er meer zicht komt op de werkelijke financiële gevolgen van de problematiek in Echten.
Verder denken wij dat samenwerking met het bedrijfsleven wellicht ook voor ons waterschap mogelijkheden kan bieden, net als bij collega waterschappen al gebeurt.

Opnieuw willen wij allen, zowel DB, AB als het personeel, met die hen lief en dierbaar zijn, Gods onmisbare zegen, de kracht en gezondheid toewensen bij onze arbeid nu en voor het komende begrotings- en verkiezingsjaar 2019.

 

Jan Visscher