Fusie WGS en WRW of overname door WGS?

De laatste tijd brengt de fusie van Waterschap Groot Salland (WGS) en Waterschap Reest en Wieden (WRW)  weer veel pennen in beweging. Voor alle duidelijkheid, ondergetekende is vanaf de start van zijn bestuursperiode (2009) bij WGS duidelijk geweest.

En nog steeds ziet de SGP de meerwaarde van een fusie niet. Wat ons betreft geen fusie maar samenwerken om de maatschappelijke kosten voor de inwoners en het bedrijfsleven te drukken, is natuurlijk prima. Zie verschillende bijdragen van ons op www.grootsalland.sgp.nl, vooral die van 3 december 2014 waarin veel zaken nog eens op een rij zijn gezet.

Vanaf begin 2015 (start verkiezingscampagnes voor de staten en waterschappen) is het verlies aan werkgelegenheid voor Meppel/Drenthe ineens een hot item. Maar waarom was dit bij de besluitvorming over de fusie (3 december 2014) geen zwaarwegend punt? Afstand tot de inwoners, een gebied van Deventer tot Assen, ook geen probleem. Dat diverse onderzoeken van universiteiten uitwijzen dat fusies in overheidsland zelden leiden tot kostenbesparing, was bij de meerderheid van beide besturen geen punt van aandacht.

Nu wordt regelmatig geroepen dat bijna de hele directie en alle afdelingshoofden van WGS afkomstig zijn. Volgens ons is dat een verkeerde voorstelling van zaken. Niet ontkend wordt dat de meesten afkomstig zijn van WGS. Maar dat is toch niet zo vreemd als WGS ca. 350 fte heeft en WRW ca. 200 fte? En hebben zowel de dijkgraaf als de secretaris-directeur van WRW niet aangegeven van hun pensioen te willen gaan genieten? Dan is het toch niet logisch om die beide functionarissen van WGS ook aan de kant te schuiven?

Wij begrijpen heel goed dat het verlies aan werkgelegenheid voor Meppel/Drenthe pijnlijk is. Dat is echter menselijkerwijs gesproken in dit stadium niet meer te voorkomen.

Allerlei (op zichzelf goede) argumenten worden nu nog in de strijd geworpen om de fusie niet door te laten gaan. Maar waarom zijn deze argumenten er nu wel en werden ze voor het fusiebesluit van 3 december vorig jaar niet of nauwelijks gehoord?

Helaas zijn er in de aanloop naar de fusie al heel veel kosten gemaakt die erop gericht zijn de organisaties in elkaar te schuiven. Daarom zijn deze acties naar onze mening te laat.

In de periode tot aan het fusiebesluit hebben wij, met argumenten onderbouwd, geprobeerd medestanders te vinden die tegen een fusie waren. Dat is onvoldoende gelukt. Nu moeten wij ons richten op het nakomen van de doelstellingen van deze fusie.

Tenslotte moeten wij ons wel realiseren dat de beide Dagelijkse Besturen in april 2012 nog tot de conclusie kwamen dat men vooralsnog geen fusie wilde. In het najaar 2013 is WRW wel degene geweest die er al weer op teruggekomen is en WGS heeft benaderd met de vraag om nog eens weer te praten over een eventuele fusie.

Jan Visscher